Grunt to zewnętrzna warstwa skorupy ziemskiej, sięgająca do kilkudziesięciu metrów. Warstwa ta powstała w wyniku długotrwałego rozpadu różnego rodzaju skał i wymarłych organizmów – głownie roślinnych.

Każdy grunt składa się ze szkieletu mineralnego lub organicznego powstałego w wyniku procesów geologicznych oraz pewnej ilości powietrza i wody. Z uwagi na sposób powiązania poszczególnych ziaren grunty dzielimy na sypkie i spoiste, a ze względu na skład – na grunty jednorodne i niejednorodne. W budownictwie grunty występować mogą w stanie:

• rodzimym,
• spulchnionym,
• zagęszczonym.

W przyrodzie występuje 16 kategorii gruntów. Generalnie maszynami do robót ziemnych pracuje się do czwartej kategorii włącznie. Przyjmuje się, że grunty zaliczane do kategorii I-IV mogą być urabiane poprzez odspajanie ich za pomocą krawędzi skrawających narzędzi roboczych. Taki rodzaj odspajania nazywa się skrawaniem, a pasmo gruntu odcięte w toku skrawania – skibą. Grunty występujące w kategoriach wyższych można urabiać po uprzednim ich rozpulchnieniu innymi metodami, np. poprzez odstrzał lub specjalne narzędzia, jak młoty kruszące, zrywarki itp.